Role Playing

Hona hemen gure taldiak gurasuekin elkarrizketa egindako bidixue 

Hona hemen gure taldiak gurasuekin elkarrizketa egindako bidixue

SEP establece marco para sancionar malas conductas

CIUDAD DE MÉXICO (13/DIC/2011).- El secretario de Educación Pública, Alonso Lujambio, presentó los "Lineamientos generales por los que se establece un marco para la convivencia escolar en escuelas de educación básica del Distrito Federal", que sancionan a alumnos que incurran en faltas dentro de los planteles.

En el salón Coro Alto de la Secretaría de Educación Pública (SEP) explicó que esa normatividad, cuyo establecimiento se promoverá en todos los estados, sanciona conductas indebidas como llegar tarde, distribuir drogas, cometer abuso sexual y portar armas.

Las medidas disciplinarias establecidas en los lineamientos de aplicación en preescolares, primarias y secundarias tanto públicas como privadas van desde exhorto verbal al alumno y la reparación del daño, la suspensión y el traslado a otro plantel, hasta la intervención de la policía.

HAUSNARKETA:

Hurrengo berria irakurrita edukiz, hezkuntzan ordena behar dela esan beharra dago. Klaseetan ordean bat mantendu behar da. Bertan agertzen den bezala, eta adibide bat jarriz, klasera berandu heltzea. Hau aipatzerako orduan, zigor txiki bat jarri behar delakoan gaude. Horrela ez bada eta horrelako jokabidea erabiltzea denon eskuetan izan ezkero denok helduko ginateke berandu. Hau konpontzeko egokia iruditzen zaigu horrelako proiektu bat jartzea, betiere bertan esandakoa betearaziz. Drogei buruz hitz egiterakoan ez dugu aurrekoan erabiliko dugun zigorra adibidez. Baina bai edo ikasleen gurasoekin hitz egin edo baita poliziari deitu ere.

Más bachillerato, pero sin dañar la ESO

El presidente electo del Gobierno, Mariano Rajoy, anunció el lunes un importante cambio en el sistema educativo: el bachillerato (la vía académica hacia la Universidad) tendrá tres cursos en lugar de dos. No aclaró si sería retrasando la llegada a la Universidad hasta los 19 años, o quitándole un curso a la Educación Secundaria Obligatoria (ESO, que ahora tiene cuatro). En el PP nadie quiere precisar este punto hasta que se forme nuevo Gobierno, pero el propio Rajoy presentó en enero de 2010 un documento para el fracasado pacto por la educación en el que sí se daban detalles. Aquel texto proponía “organizar en dos ciclos la Educación Secundaria: Secundaria General (3 años de duración, de 12 a 15 años) y Secundaria Superior (3 años de duración, de 15 a 18 años); esta última con dos vías: Bachillerato y Formación Profesional”.

¿Es la medicina que hace falta contra el fracaso escolar, como dice el PP? ¿O es un disparate pedagógico que además segregará a los alumnos y abundará en las desigualdades sociales? ¿Es un cambio menor o pondrá patas arriba la secundaria, como ha dicho Pérez Rubalcaba?

HAUSNARKETA:

Batxilerra pasatu dugulako, egokia iruditzen zaigu horrelako proiektu bat sustatzea. Batxilerra hezkuntzan dagoen eta maila altua duen sistema da. Bertan, dauden ikasleak hau gainditzean ematen duten pausua oso handia delako. Horregatik, bi urtetan ematen dena hiru urtetara pasatzea egokia dela uste dugu. Horrela, urte bakoitzean prestakuntza hobeagoa izango dutelako ikasleek. Gai bakoitzaren materia sakonduz.

Informazio gehiago eduki dezazuen hurrengo link hau usten dizuet.

http://sociedad.elpais.com/sociedad/2011/12/20/actualidad/1324412580_914632.html

Estudiantes de INEF se encierran en la facultad para pedir una regulación profesional

Casi un centenar de estudiantes de INEF de la Universidad Politécnica de Madrid se han encerrado en la facultad para pedir que se regularice su profesión, ya que hasta ahora solo hay "un Anteproyecto de Ley que queremos dar un impulso", ha manifestado en declaraciones a Europa Press un estudiante de esta especialidad, José Manuel Rodríguez.    Según ha explicado el encierro, que cuenta con el permiso del decanato, empezó desde ayer que congregó a unas 80 personas y continuará también mañana, por lo que están durmiendo en la facultad y se ha puesto una tienda de campaña en el mismo tejado.
   Los estudiantes piden que se tengan en cuenta a los licenciados, ya que ha día de hoy en muchos ámbitos del deporte no se contratan personas que hayan terminado una carrera, sino a monitores o gente que no tienen ni un título.
   En este sentido, otro estudiante de INEF ha indicado que al no haber ninguna Ley en la que sea obligatorio el tener un licenciado en zonas deportivas, las empresas contratan a monitores porque sale mucho más barato y rentable. "Queremos que se limiten los campos de intervención en cada profesión", ha indicado.
   Además, Rodríguez ha indicado que el jueves se celebrará una jornada donde se debatirá el Anteproyecto de Ley para regularizar la profesión. En este evento que tendrá lugar en la facultad a partir de las 10 horas participarán diferentes representantes políticos. Esta cita está organizada por la Asamblea Nacional de Estudiantes de Ciencia

Bat gatoz artikulu honetan dioenarekin. Irakurri dezakegun moduan kasu hauek ere bizitza errealean ematen dira. Zoritxarrez gaur egun, krisia dela eta tituludun pertsona askok ez dute bere espezialitateari  dagokien lana, hau agian izan daiteke, ikasketa maila dutenei gehiago ordaindu behar dietelako, beraz ikasketa maila gutxiago dutenek gutxiago kobratuko dute. Baina nire buruari egiten diodan galdera honako hau da: zer da hobeagoa ikasketak dituen pertsona baten aholkuak ala arlo berberen ikasketa maila gutxiago duten pertsona baten aholkua?

Honekin lortuko dutena da, denok gutxiago ikastea, kasu honetan erreparatu daitekeen moduan, zertarako egingo ditut 4 urteko karrerak 2 urteko zikloekin lan berbera aurkitzen badut, beraz denek nire antzera pentsatuz gero prestakuntza handiagoko ikasketen desagerpena agerian geratuko da, denok prestakuntza maila ertaina izanez. Honek aldi berean ekarri dezake unibertsitate batzuen desagerpena

Estudian los hábitos deportivos en personas con discapacidad física

Profesores del INEF estudian los habitos deportivos de personas con discapacidad fisica en España. El objetivo es mejorar la accesibilidad al deporte de este grupo de población.

El deporte adaptado a personas con discapacidad aporta un gran beneficio para el desarrollo personal y social de quienes lo practican, contribuye a mejorar su calidad de vida y representa un importante factor de integración social. Sin embargo, son escasos los estudios sobre “hábitos deportivos” que aporten a las administraciones tanto autonómicas como estatales información para desarrollar políticas deportivas que beneficien a este sector de la población.

Honen berri eman beharrean gaude, gure ustean ezintasun fisiko bat duten pertsonek ez dutelako gure aukera berberak, batez ere arlo fisikoari dagokionez. Beraz, goraipatu nahi duguna berri honen bitartez honako hau da:

-Pertsona minus-balioen integrazioa kirol munduan (FEDD)

-Berdinak izatea eta aukera berdinak edukitzea

-Hauei errespetua izatea

Hau ahurrera ateratzeko, denon laguntza beharrezkoa da, zeren eta gutxi batzuk (gure ustean) 3 arrazoi hauen berri izanez gero, hauenganako baztertze hori gainditu ahal izango dugu beti ere denon elakrlanarekin

El Govern aplaza la implantación de los estudios de INEF

Los estudios de INEF -el futuro CAFE, o Ciències de l'Activitat Física i l'Esport- deberán esperar. Su implantación en Balears no se contempla por parte del Govern durante el curso 2011/12, tal y como había programado el anterior equipo rector de Esports. Así lo confirmó durante su comparecencia en el Parlament el conseller de Presidència, Albert Moragues. El Ejecutivo no planea su puesta en marcha a lo largo del próximo año, pero no deja de lado un proyecto que puso en marcha el anterior conseller, Mateu Cañellas, y que podría hallar cobijo definitivo más adelante en el Campus de la UIB. Moragues refirió un encuentro mantenido ayer con la Universitat sobre el diseño curricular, que cuenta con una propuesta de organización del Plan de Estudios.

Gehiago jakiteko:
http://ultimahora.es/mallorca/noticia/deportes/noticias/el-govern-aplaza-la-implantacion-de-los-estudios-de-inef.html

Gure ustean, modalitate guztiak , edozein arlokoak, aukera berdinak izan beharko lituzkete. Badakigu karrera batzuk pisu handiagoa edo gehiago dutela beste batzuengan, baina garrantzi aldetik uste dugu bakoitzak bere erara izango duela bere garrantzia, lanbide bakoitzari dagokion inplikazio maila  bermatuz. Hau dela eta, norberaren aurreiritziak gainditu eta lanbide bakoitzaren garrantzia albo batera utzi behar dugu, bizitza errealean nahiz eta paper berbera ez jokatu, denok  nork bere harri-koskorra ekarri behar du, denon artean berdintasun hori baieztatzen duen garrantzia goraipatuz.

ERRUBRIKA TAULA

	BIKAINA	OSO ONA	ONA	NAHIKOA	GUTXI
DISEINU ETA EDUKI EGOKIAK	Galderen arteko loturak eta kohesioa zein koherentzia egokia. -Lanak beti egokiak izatea, ondo eginak, alegia. -Ikaslearen oso ona izatea -Familiaren harremana egokia izatea ikasketei buruz hitz egiterakoan.	Galderen arteko lotura izatea,  adibideak, erreferentziak, aipamenak, familia eta ikasleren gaineko informazioa, jarrera eta harremanak barne.	Luze xamarra, galderak elkarren artean lotura egokiak, adibideak, erreferentziak, familiaren egoera eta jarrera.	Egina, motza eta oinarrizko galdera informazioarekin gutxiengoa, adibideak eta erreferentziak baren	Ez egina, ailegatu nahi genuen punturaino iritsi ez izatea. Oinarrizkoa baino gutxiago.
ROLE PLAYING JARRERA GORPUTZ ADIERAZPENA PROZEDURA	Era egoki batean eduki guztiak jasotzea Bai klasean bai lagunekin arduratsua eta oso zintzoa izatea Gorputzarekin soilik edukiak kontrolatzen dituela adieraztea Prozedura iturri guztiak ondo justifikatuta eta modu egokian aipatua	Azaldutako edukien funtsa bertan islatzea Jarrera oso ona, baita bere lagunekin lagungarria Gorputzaren adierazpena edukien berri ematea Prozedura egokia izatea, batzuetan akatsak izan arren	Edukiak oinarritzat hartzea lana burutzerakoan. Jarrera ona, baina batzuetan paso egitea Gorputz adierazpen minimo bat izatea (gestoak,…) Oso azpitik, hobetzera egitean	Edukiak aipatzea, baina nahiko labur Jarrera txarra izatea batzuetan lan egiten duen arren Gorputz adierazpena urria, hots, zenbait gestikulazio Orokorrean justu ibiltzea	Edukien berri ematen ez dena Jarrera oso txarra izatea eta inoiz ez kasurik egitea Gorputz adierazpena oso urria edo ageri ez dena Prozedura oso desegokia izatea
EBALUATU	10-9	8-7	7-6	5	4>

ELKARRIZKETA

Oñati 20560

943 78 56 39

Santa Marina plaza.

02/12/2011

Guraso agurgarriok:

Gutun honen bitartez helarazten dizuegu, datorren asteetan zure alabaren ebaluazio elkarrizketari hasiera emango diogula. Dakizuen moduan, ebaluazioaren bitartez hainbat aspektuei, indibidualak, hau da, arlo pertsonalekoak eta hezkuntza arloko prozedurei buruz mintzatuko gara, baita ere ikasgelan, kurtsoa hasi zenetik izandako hainbat arazoen berri eman ere. Beraz, asko ezkertuko nizueke, biok etorriko bazinaten beharrezkotzat jotzen baitugu, ni eta nire lankideek, guraso guztiekin mintzaldi txikitxo bat izatea, besteak beste, etxean zerbait arraroa sumatu izanez gero, guri zuzenean helarazteko (adibidez, sozializazio arazoak izatea, …).

Besterik gabe, mila esker zuen denborarengatik, etorriko zaretelakoan.

Adeitasunez, ikazketa burua.

Pd: Ebaluazio bilera asteazkenean gauzatuko dugu, 7-12-2011, 12:30 bilera geletan egingo dugu.  

Masiva protesta por los recortes en todos los ciclos educativos

Las manifestaciones multitudinarias contra los recortes se extienden a todos los ciclos al movilizarse una veintena de universidades en varias ciudades españolas. - Las asambleas marcan el paso a los sindicatos 

 

 Si la crisis la paga la educación pública en forma de recortes y de decisiones que la deterioren, miles de personas la van a defender. A tres días de las elecciones, ese es el mensaje que ayer lanzaron miles de universitarios con una jornada de movilización en una veintena de campus de todo el país, que coincidió con la octava huelga de docentes en la Comunidad de Madrid en lo que va de curso.

 

 

http://www.elpais.com/articulo/sociedad/Masiva/protesta/recortes/todos/ciclos/educativos/elpepusocedu/20111117elpepusoc_1/Tes 

GAI EZBERDINEN HAUSNARKETA

Atzo, 2011ko azaroaren 25ean, klasea bi zatitan banatu eta talde bakoitzean gai ezberdinen inguruan hitz egin genuen. Gai hauek, bai iraganean, bai gaur orainean eta bai etorkizunean gertatu eta gertatuko diren kasuak dira.

Gaur egun eta asko ikusten den gaietako bat, tratu txarren kasua da, non, bai etxean, bai klaseetan (Bullying) ikusten da. Koska, sufritzen duen pertsona bakoitza egoerari nola aurre behar dionean gertatzen da. Umea izanik eta zeure gurasoak kolpatu egiten bazaituzte, ezin duzu ezer egin, poliziara edota bakoitzaren irakasleari zer gertatzen zaion besterik ez. Beste kasu bat, arrazakeria da. Hau, nahi eta nahi ez gertatzen da. Pertsona bakoitza bere kultura eta gizarte baldintzak ditu eta horri ezin diozu aurre egin. Kasu hau, normalean, bai beltzarana edota besteekiko oso ezberdina zarenean gertatzen da. Bertan, mota askotako ele txar jasotzen baitute.Guraso eta irakasleen arteko harremanetan ere arazo batzuk egoten dira, klasean egin dugun antzerkia adibide moduan jarriz. Gurasoak, harmonikoak ez badira, hau da, irakasleak esaten duten errespetatzen ez dutenean sortzen dira arazoak, ikaslea babesteko defentsiban jartzen dira eta orduan hasten dira eztabaidak. Bukatzeko, eta niri moralki eragin handiena sortzen didana, ikasle baten heriotza da. Bai irakaslea bai ikaslea izan, oso egoera zaila dela uste dut, bai batzuk zein besteak triste egongo dira.

Egoera hauek guztiak, gizartean behin eta berriro ematen diren gaiak dira eta hau galaraztea egin behar dela uste dut, beti gizarte alai bat izateko. Badakit, oso zaila dela, baina denon artean ahalik eta gutxien gertatzea posiblea dela uste dut.

Hasieran gu ez garenean gertatu zaigun persona berdin zaigu vaina pentsatuz gero oso gogorra dela.

ROBERT ROSENTHAL-EN ESPERIMENTUA

Robert Rosenthalek eginiko testuari buruz hitz egiterako orduan, zientzia eta ,batez ere, inteligentziari buruz hitz egiten gaudela esan behar dugu. Psikologo honek, hainbat urtetan ikasi ondoren eta hezkuntzan aditua zena, zaldiaren azkartasun maila nola frogatu zuen iruditu zitzaidan artikulu osoan garrantzitsuena. Honek, zaldia zelan erantzuten zuen frogatzea benetan harrigarria iruditu zitzaidan, alde batetik, nondik hasiko zen pentsatzen hasten naizelako eta irtenbidea ez dudalako aurkitzen, eta beste batetik, horrelako esperimentu bat egiteko adimen handiko pertsona bat izan behar zarelako. Ez dut bere adimena dudan jartzen baina oso pentsamolde eta pentsamendu onak izan behar dituela uste dut.

KASUEN ANALISIA

Pasadan, klasean egin genuen talde lanen aurkezpenari buruz, esan dezaket, nahiko interesgarria izan zela, talde bakoitzak bere lanaren nondik norakoa azaldu zuen. Batzuetan, ideia batzuen ildoa nahiko berdintsua zela aipatu beharra dago, honek aldi berean pentsatzea eragiten digu, ondorioztatuz gaur egungo hezkuntza antzerakoa dela leku gehienetan. Gainera, arazo berriak edo hipotesiak planteatzeak, iragan batean izan ditzakegun arazoei konponbidea bilatzeko edo behintzat nondik hartzen jakiteko.

2 taldeetan bereizi ginen, bakoitzak bere azalpenak egin zituen, eta kasu bakoitzean nola jokatu behar den ere azaldu zuten, talde bakoitza era desberdinetara azaldu zuen, aipatu beharrean nago nahiko ongi atera zela dena, jende asko ginelako. Taldekide bakoitzak berari zegokion zatia azaldu ostean, ez nuen pentsatu kasu hauek gure inguruan gertatzen direla egun. Beraz honek pentsatzea eragin zidan, zergatik gauden XXI. mendean nola demontre gertatzen diren kasu hauek? Baina beno horrelakoa da bizitza,  eta gure eginbeharra irakasle bezala hau ekiditeko argibideak emateaz gain kontrolatu beharra ere badela irakaslearen eginbeharra. Azken finean txibatzearekin (jotzea adibidez) arazo gehiago sortaraziko dizkio umeari beraz adi egon beharra dago!!!!!

Robert Rosenthal-en esperimentua

Bakoitzak transmititzen dugun nahigabezko informazioari buruz hitz egiten  duen testu honek, hainbat ideia berri plazaratzeaz gain, buruari eragitea ere sorrarazten du. Aurpegiko adierazpenekin , begiradarekin, … informazioa igortzen eta transmititzen dugu. Testu honetan XIX. Mendean, Alemanian, Robert Rosenthal ikerlaria ospedun pertsona bihurtu zen zaldi baten istorioarekin. Zaldi honek edozein galderari erantzuteko gai zen.

Baina, 1964ean, istorioan iradokitako hezkuntza esperimentu bat planteatu zuen, ikerketa gauzatzeko ikasle batzuk hartu zituen, eta frogatu zuen, norberaren jarrera besteengan eragina izateaz gain, konfiantzaren arabera, ikasleek gutxiago edo gehiago ikasiko dutela.Ikerlari honen esperimentu pedagogikoaren baitan ideia interesgarri zein bitxi irakurri daitezke. Multzo, talde, … baten burua izatearen esanahia sakontzen du hain zuzen ere: buruzagitzak , jarraitzaileengan jarritako konfiantza osoa jarri behar dela goraipatuz.

Azkenik eta testu honen hausnarketarekin bukatzeko, jakinaren gainean jartzeko dela iruditzen zait, gure burmuinak gu uste duguna baino azkarragoa dela, eta egoera ezberdinen zein ezezagunen aurrean duen jarrera hautemateko duen gaitasuna ikaragarria dela, beti ere hau landuaz. Testu interesgarria iruditu zait, eta baliogarria izango delakoan nago, beste alor batzuetan aplikatu ahal izateko 

IKASITAKO ETA AZPIMARRATZEKO GAUZAK

-          Herrietako eta hirietako eskoletan ezberdintasun nabaria da, ume kopuruan, umearekin dauden pertsonen artean etab.

-          Lanean gaudenean, bai guraso, lankide edo edonorekin izango ditugu tirabirak, hori argi izan.

-          Esperientzia ezinbestekoa izango zaigu lana ongi kontrolatzeko.

-          Gaur egungo egoeraz hitz eginez, murrizketekin lan gogorragoan bihurtu da irakaskuntza; irakasle gutxiago ume kopuru berdinarentzako.

-          Klaseetan inprobisazioa tresnarik baliagarrienetarikoa izango da.

-          Zenbait aholku: Pazientzia izan, lan egiteko prest egon, momento gogorrak egongo direla jakin.

-          Ama/ Irakasle izatea guztiz ezberdina.

-          “Fracaso escolar” delakoa, faktore askok osatu, familiak, hezkuntzak…

-          Umeei eskeinitako protekzionismoari buruz, babes gehiegi eskeintzen diegu gaur egun, era berean gurasoak gutxiago egoten dira euren seme-alabekin lana dela eta.

Los niños reclaman «buen trato»

Pasaia celebra hoy el Día Internacional de los Derechos de la Infancia. Bajo el lema 'Tratu ona nahi dut. Pasa hitza', se han programado actos a mediodía en los distintos centros escolares y por la tarde, en los cuatro distritos 

Pasaia adelanta dos días la celebración del Día Internacional de los Derechos de la Infancia y la Adolescencia para llevar a cabo hoy, viernes, multitud de actos que se repartirán a ambos lados de la bahía. Los menores serán los protagonistas de esta iniciativa con la que se trata de sensibilizar a toda la ciudadanía sobre la importancia del buen trato al menor.

La jornada arrancará con un acto especial que tendrá lugar simultáneamente en todas las comunidades educativas del municipio. Desde Pasaia Lezo Lizeoa a La Anunciata, pasando por Karmengo Ama. Sus patios de recreo serán escenario, a las 12.00 horas, de diversas actuaciones y gestos cargados de simbolismo ideados bajo el lema 'Tratu ona nahi dut. Pasa hitza' (en castellano 'Trátame bien. Pásalo').

ELKARRIZKETAREN HAUSNARKETA

ELKARRIZKETAREN HAUSNARKETA

            Egindako elkarrizketa esan behar da Ixone Rodriguez Lopez-i, hau da, nire 34 urteko arrebari egina dela, eta egia esan hau aukeratu dut duela gutxi ( 2-3 urte) ama izan baita eta horrela bi ikuspegietatik ikusi ahal izateko.

            Elkarrizketaren gauzatzeari buruz, uste dut galdera batzuen erantzuna eskasa izan dela aldi berean galdera ere erantzuteko eskasa zelako, horregatik pentsatuta nituen bi galdera egin behar izan dizkiot eta horiek izan dire hain zuzen ere mamitsu eta interesgarrienak., alde horretatik azalpen testua bideratzea pentsatu baitut.

            Bukatzeko eta gehigarri moduan, Indartsu kafetegian egin genuen elkarrizketa, gure betiko auzoan ( Gazalbide, Gasteiz). Nire arreba esan behar da nahiko urduri ikusi nuela, serioegi hartuko balu bezala eta horregatik erantzunak nahiko motzak izatea. Ni ez naiz batere urduri egon, eta harritu egin nau galdera gehiago bururatu izanak, izan ere, etxean pentsatzen ez zitzaizkidalako gehiagorik bururatu.

Xabier Rodriguez

ELKARRIZKETAREN HAUSNARKETA:

Nik, Jon Sarasuak, lau urtez bigarren hezkuntzan izandako soinketako irakasleari bideratutako galdetegia egitea pentsatu nuen. Bere izen-abizena Andres Orbegozo da eta eibarko Moguel Isasi ikastetxean ematen ditu klaseak.

Berari galdetegia bideratzeko arrazoi nagusienetako bat, etorkizunean soinketa irakaslea izateko nire nahia da eta lagungarria iruditu zitzaidan bere ezagupenak eta metodologia jasotzea. Elkarrizketa hau garatzeko, eibarko sokoa izeneko kafetegian elkartu ginen pasa den ostiraleko arratsean. Ez nengoen batere urduri, berarekin igaro nituen lau urteetan lagun onak egin baiginen eta halaxe bezala hautematen baitut oraindik ere. Hitz egiten jardun genuen ordubetean gauza dexente kontatu zizkidan eta soinketak duen garrantzia azaldu zidan. Berak klaseak emateko duen era gainetik kontatu zidan eta irakasle egon den urte guzti hauetan izan dituen esperientzia, buruhauste eta onurataz aritu ginen solasean.

Ondoren, nire etorkizunerako plangintzaz hitz egin genuen eta hainbat gomendio eman zizkidan; hoiek guztien artean, bi hartu nituen garrantzitsuenentzat: nire lanean eta klaseetan umeen garapena dela garrantzitsuena eta soinketaren arloari dagokionez, umeak ikasten ari diren bitartean asper ez daitezela edo beste hitz batzuetan esanda, goza dezatela.  

Nik Mikel Egaña Ariñok duela urte asko den irakasle bati egin nion elkarrizketa. Hau, ez da nik izandako irakasle bat baizik eta nahi izandako irakasleetako bat. Horrela diot, irakasle hau nire arrebari eman ziolako eta materiala argi eta poliki azaltzen zuelako. Horrelako irakasleak dira niri gustatzen zaidanak, horregatik hau elkarrizketatzea aukeratu nuen.

Elkarrizketa egiteko ez nekien non eta nola egin, inoiz ez dudalako bat prestatu. Azkenean, leku apropos bat aukeratu nuen Eibarren kokatuta dagoen kafetegi bat aukeratuz, esaterako. Hau egin ondoren berarekin gelditu eta elkarrizketarekin hasi ginen. Prestatutako galderei buruz hitz egiten hasi ginen biok eta ordu bete edo  pixka bat gutxiago egin genuen berbetan. Ordu horretan irakasle izateari edo ez izateari bakarrik ez genuen hitz egin. Berak bere bizitzan izandako istorioak ere kontatu zizkidan eta nik arreta handiz entzun nituen, irakasle izatea nahi izanez gero balio zaizkidan edo biziko ditudan istorioak izan daitezkeelako.

Elkarrizketa amaitu ondoren, irakasleak eta biok, nire etorkizunari begira hitz egiten hasi ginen. Irakasle izatea oso esperientzia ona izango zela esan zidan eta horrek nahi dudana egiteko gehiago animatu zidan, beti ikasleak direla lehendabiziko ardura azalduz.

ELKARRIZKETA

 Nik, Markel Garcia Quellek, irakasle funtzioko, irakaslea den Juan Abasolok, irakasle bati (aukeran ) elkarrizketatzeko etxeko lan giza egiteko agindua eman zuen. Elkarrizketa egiteko jarraibideak azaldu ondoren lanari ekin nion galdetegia prestatuz. Galdetegia egiteko nondik norakoa  azaldu ondoren, galderak prestatu nituen. 

Pasadan urteko ikasturtean, tutore giza izan nuen Iratxe izeneko irakasleari egin nion elkarrizketa. Irakasle hau jubilatua ez egon arren, galdetegia berari egitea pentsatu nuen. Beraz berarekin elkartzeko data bat finkatu ostean, beharrezkoa nuen material guztia harturik, Oñatira abiatu nintzen galdetegia egiteko asmoarekin.

Bertara ailegatzean, lehendabiziz ,   hau burutzeko toki estrategiko bat bilatu behar nuen , non biok, elkarrizketatzailea (ni neu) eta elkarrizketatua, eroso egon gintezen. Elkarrizketa Antixena parkean egin nuen, eskola haurrean dagoen parkean hain zuzen ere. Jakinaren gainean jarri beharra dago, hasiera batean ez nekiela nondik hasi. Arnasa sakon hartu eta segidan ekin nion galdetegiari. Hainbat galdera egin nizkion, ahalik eta objetibotasun handienaz. Ordu bat eta zerbait egin genuen biok solasean, arreta handiz entzun nituen bere batailak, nahiz eta klasea eman zidan urteetan halakoak asko kantatu izanak. Gehien gustatu zitzaidana, elkarrizketa interesgarria izan nuela albo batera utziz, eta uste dut elkarrizketa honekin argiago daukadala zergatik izan nahi dudan irakasle, ikasleen beharrak betetzea izan zen, nahiz eta askotan behar hori guztiz bete ez arren, ikustea ikaslea aurrera segitzen duela, azaldutakoa barneratzen duela eta garrantzitsuena honek eskatzen duen pentsamendu irekia eta momentu oro bertan egon behar zarela pentsatzeak.

Elkarrizketaren nondik norakoa azaldu ostean, aipatu beharrean nago, norberaren ametsak betetzea garrantzitsua dela,  eta berez ditugun doaiek ez dutela ezertarako balio lantzen ez baditugu eta horretarako familiak eta inguru egokiak itzelezko garrantzia dutela. Honetaz gain, gure egoerari erreparatuz, eta iraganeko irakasleekin alderatuz gero, benetan atsegin dut gure generazioak (irakasleak izan nahi dugunok) aurrean ditugun erronkak, besteak beste, teknologia berriak era egoki batez erabuiltzea, baina batez ere oso irekia eta malgua izan behar da bere pentsaeran eta aldi berean oso zurruna bere printzipio eta helburuetan.

Los sindicatos ELA, LAB y STEE-EILAS salen a la calle en contra de los ajustes en Educación

Bajo la convocatoria de ELA, LAB y STEE-EILAS, miles de personas se manifestaron en la tarde de ayer en las tres capitales vascas para protestar contra los «recortes» presupuestarios aplicados en las aulas vascas y para reivindicar un sistema docente «de calidad». Se trata de la primera de una serie de movilizaciones anunciadas por las centrales abertzales, convencidas de que la «excusa de la crisis» está sirviendo de coartada para los «ataques» que está sufriendo el sistema vasco de enseñanza «y sus trabajadores».

Las protestas partieron simultáneamente a las seis y media de la tarde con el objetivo de evidenciar los recortes efectuados por el Gobierno vasco en los cursos 2010-11 y 2011-12, «que afectan a plantillas, salarios, sustituciones, cargas de trabajo, formación»...

En Navarra, hubo una jornada de huelga en la educación pública, con un seguimiento del 70% -según los sindicatos- y del 38% -según el Gobierno foral-.

Hausnarketa: Erabat desados gaude presupuestoen murrizketaz. hots, ondorengo generazioa garenez eta gure ahaleginak krisitik irteteko orain arte handiak izan direnez, eta egindako murrizketak oraindikan haundiagoak izan direnez, gure ahaleginak geroz eta bortitzagoak izango dira. Ez dute esaten guk geu garela krisitik irteteko giltza? beraz, zergatik murrizketa hauek?

Adimen emozionalari buruzko azalpena egiterakoan bi akats nabarmen egin ditudala uste dut. Lehenengoa eta nire ustez garrantzitsuena zera da, azaltzeko orduan falta izan zaidan argitasuna. Ez dakit informazio gehiegi nuelako edo urduri xamar negoelako gertatu zaidan, baina argitasun hori falta izan zait, informazio gehiegi eta desordenatua eman baitut. Honetaz gain, azalpen luze egia eman dudala usted ut. Hasiera batean ondo joan da, baina luzatzen joan den ahala, aspergarri xamarra izan da. Aspektu positiboei dagokionez, nik uste informazio interesgarria azaldu dudala eta luzatu den arte, taldekideek gustora egon didala esan didate.

JON SARASUA 

- Asier Aldekogarai: Orokorrean azalpena nahiko ongi, batzuetan galduta zegoen ez zituelako ideiak bere buruan ondo antolatuak. Adierazpena ere landu beharra du. Hau landuz gero, azalpenak ulergarriagoak eta argiagoak izango dira.
- Lander Gil: Azalpenak nahiko ongi, gaia menderatzen duela ematen du, baian adierazpena ere zaindu beharra du. Azaldutakoari buruz, gauza batzuetan gehiago sakontzea komeniko litzaioke, adibidez ahozko adierazpenean. Orokorrean azalpenak argiak eta ulergarriak izan ziren.
- Aitziber Cruz: Neska honek ere, hainbat ataletan ere hobetu beharra du, batez ere adierazpena (gestoak,…) . Jakinaren gainean jartzeko modukoa da, neska honek ozenki eta garbi egiten du hitz, beraz azalpenak ulergarriak egiten dira.


Azaldutakoa: Nik Adimen emozionala azaldu nuen, beraz nik jasotakoa adimen anitza izan zen, hoan hemen nire taldekideen azalpenetatik jasotakoa eta ulertutakoa: Adimen anitzak: Adimena oroimen eta pertzepzioaren funtzioetatik esperientzia eskuratu, egoera berrietara egokitu, komunikatu, kontzeptu abstraktuak maneiatu eta ingurunean sortzen diren egoeretara egokitu eta arazoak konpontzeko ahalmena da. Izakiok adimen bat baino gehiago ditugu eta horiek garatu egiten ditugu bizitza osoan zehar. Adimen bakoitza bizitzan izandako gertakizun eta esperientzietatik ikasi eta informazioa jasotzen dugu.Beraz esperientzien araberakoa izango da garapena, beraz batzuk alor batzuekin harreman hertsiagoa dutenez, alor horrekiko garapen maila jasoagoa izango da, beste alor bateko adimenarekin alderatuz gero. Pertsona bakoitzak adimen mota hauetako batzuk besteak baino garatuago ditugu. Adimena, arazoak konpontzeko tresna bezala definitzen du Howard Gardnerrek. Emaitza akademikoek ez dutela inteligentzia maila neurtzen. Aipatzen du bere teorian eta ondorioz, 8 adimen mota sailkatu zituen.

Norberaren autokritika

Norberaren autokritika

Markel: Atzo (19/10/2011) Irakasle funtzioko klasean, ahurreko asteetan zehar egindako adimenen buruzko presentazio txiki bat egin genuen, Nik , Asier Aldekogarai, Lander Gil eta Aitziber Cruz taldekideekin. Lehenik eta behin, bakoitzaren lanei buruzko aurkezpena egin genuen, geroago norberak bere laneko atalak zehaztuz.

Aipatzeko modukoa dela iruditzen zait, ni neuk egindako azalpenean, aspektu batzuk hobetu beharrean nagoela, batez ere adierazpenean (hitzak argiago, ahoskapen egokiagoa,adierazpena ,…). Orokorrean nahiko ongi egin genuen guztiok, nahiz eta lehen aipatu dudan moduan aspektu batzuk gehiago landu behar ditugu. Batez ere, nire kasuari erreparatuz, azalpena egin nuen momentuan, azalpen bat ez nekienean ematen,  “eeee” , … moduko hitzik ez erabiltzea, azalpenak argiago ematea, denontzat ulergarria izan dadin eta batez ere eskuekin egin beharreko gestikulazioa gehiago garatzea eta hobetzea.   

Nik, Mikel Egaña Ariñok, Iker Villamor, Iñaki Amado eta Izaskun Gomezekin elkartu nintzen talde lanean aritzeko. hasieran urduri jarri nintzen maila batean baina gero urditasun maila hori jaitsi egin zen eta hobeto azaldu nuela uste dut. neure euskara ere ez da oso oso onda asko ez dudalako hitz egiten eta hori izan zen zailtasun handiena. beste aldetik, informazio egokia izn nuela uste dut eta denok genuena onso azaltzeko gai izan ginela esan beharra dut.

Xabier: Nire azalpenaen inguruan, talde osoak orokorrean nahiko ongi egin nuela esan zidan, ez zen dudarik egon ez galderarik, beraz uste dut dena ulertu zela.

Bestalde, nire ikuspegitik, gaia gehiago landu beharko nuke horren inguruan lasai hitz egiteko, Horretaz gain, jende aurrean hitz egitearen urduritasunak momentu puntualetan hitz egiten nenbilela moztu nau. Hala ere balorapen positiboa egiten dut nire azalpenari buruz.

Norberaren autokritika

Markel: Atzo (19/10/2011) Irakasle funtzioko klasean, ahurreko asteetan zehar egindako adimenen buruzko presentazio txiki bat egin genuen, Nik , Asier Aldekogarai, Lander Gil eta Aitziber Cruz taldekideekin. Lehenik eta behin, bakoitzaren lanei buruzko aurkezpena egin genuen, geroago norberak bere laneko atalak zehaztuz.

Aipatzeko modukoa dela iruditzen zait, ni neuk egindako azalpenean, aspektu batzuk hobetu beharrean nagoela, batez ere adierazpenean (hitzak argiago, ahoskapen egokiagoa,adierazpena ,…). Orokorrean nahiko ongi egin genuen guztiok, nahiz eta lehen aipatu dudan moduan aspektu batzuk gehiago landu behar ditugu. Batez ere, nire kasuari erreparatuz, azalpena egin nuen momentuan, azalpen bat ez nekienean ematen,  “eeee” , … moduko hitzik ez erabiltzea, azalpenak argiago ematea, denontzat ulergarria izan dadin eta batez ere eskuekin egin beharreko gestikulazioa gehiago garatzea eta hobetzea.   

35 millones de niñas siguen sin escolarizar

Más de 35 millones de niñas no están escolarizadas y una de cada cuatro mujeres en el mundo no sabe leer ni escribir. Así lo dice un informe de la Campaña Mundial por la Educación (CME), un organismo formado a raíz de la aprobación de los Objetivos del Milenio aprobados por la ONU. El texto, presentado el martes, es "un llamamiento a los países del Sur para que inviertan en educación y a los del Norte para que cumplan con sus compromisos", Leticia Silvela, de Entreculturas. "La crisis no puede ser utilizada como excusa para no invertir en educación, porque sí que hay dinero para otras cosas", añadió.

GEHIAGO JAKITEKO: http://www.elpais.com/articulo/sociedad/35/millones/ninas/siguen/escolarizar/elpepusocedu/20111012elpepusoc_11/Tes

hausnarketa: gure uste apalean, erabat ados gaude artikulu honek dioenarekin. lotsagarria da bizi garen XXI. mende honetan oraindik 35 milioi pertsona (berdin dio zein sexutakoak izan) analfabetoak direla. 16 milioi dolar behar dira 35 mlioi pertsona hauek eskolarizatuak izan daitezen. Zergatik gastatzen dugu hainbeste gauza batzuetan, adibidez armetan eta hain gutxi eskola sistemetan?

Adimen emozionalari buruzko bideo batzuk

http://www.youtube.com/watch?v=87QEZAIMxOk

http://www.youtube.com/watch?v=vEXklVwq7-Y&feature=related

PAKETINAIKOS

Mikel Egaña naiz eta futbola gustoko dut.
Markel Garcia naiz eta bai orize.
Jon Sarasua naiz eta daragoiot.
Xabier Rodriguez el grapatzailen´s.

Disciplina para chicos indomables

 

Yeray: «He conseguido que mi madre se vaya de casa. Mis idas de olla le dan miedo»

Yeray, con 18 años, ha conseguido echar de casa a su madre, que se ha tenido que ir a vivir con una hija. «Mis cambios de humor y las idas de olla le daban miedo». Manuel, con 19, alardea de su carácter violento: «No me gustan los chivatos ni que me tomen el pelo. Si hay que romper los nudillos, se rompen». Iván, con la misma edad, sigue idéntica estela al confesar que escupe a su madre y se pelea «con quien haga falta», porque «si eres bueno, la gente se ríe de ti». Algo parecido le sucede a Desy, también de 19, a quien no le puede faltar dinero para salir y «pillar». De no disponer de ello, lo obtiene por las bravas, sin miramientos. «Hago lo que sea para conseguirlo, no me para nadie».